Depremzede aileler, enkazda kendilerine yardım eli uzatan madenciye konuk oldu

Kahramanmaraş merkezli zelzelelerin akabinde Hatay’da arama kurtarma çalışmalarına katılan maden çalışanı Cemal Yalçın, enkazdan kurtulmalarına yardımcı olarak gönül bağı kurduğu 3 aileyi memleketi Zonguldak’ın Alaplı ilçesinde misafir etti.

Türkiye Taşkömürü Kurumu (TTK) Armutçuk Kuruluş Müdürlüğünde nakliyat şefi olarak misyon yapan iki çocuk babası, 19 yıllık madenci Yalçın (45) ve mesai arkadaşları, 6 Şubat 2023’teki sarsıntıların akabinde Zonguldak’tan bölgeye giderek kurtarma çalışmalarına katıldı.

Hatay’ın Kırıkhan ilçesindeki Mimar Sinan Mahallesi Özpınar Sitesi’nde bulunan 8 katlı binanın yıkılması sonucu yürütülen çalışmalarda yer alan Yalçın, enkaz altında kalan ağabeyi Mehmet Çeltik’in (44) sesini duyarak kurtarılması için yardım isteyen Emre Çeltik’in (36) davetine duyarsız kalmadı.

Asrın felaketinde eşi Saniye ile kızları Birgül ve Ezel’i kaybeden Mehmet Çeltik, zelzelenin ikinci gününde madencilerin özverili çalışmalarıyla başka kızı Ayşe Ezgi Çeltik (14) ile enkazdan kurtarıldı.

Mehmet Çeltik’in eşi ve kızlarının cenazelerini de çıkaran Yalçın, o günden sonra aileyle bağlantısı daima sürdü. Telefonla sık sık görüşen, bayramlarda Hatay’a giderek ziyarette bulunan Yalçın ile depremzedeler ortasındaki dostluk vakitle daha da sağlamlaştı.

Yalçın, gönül bağı kurdukları Çeltik ailesi ile zelzelede binası sağlam kalan, arama çalışmalarında madencilere dayanak olan vinç operatörü Yaşar Eryürek’i (39), ikamet ettiği ilçeye bağlı Gümeli beldesi Erenköy Mahallesi’ndeki konutunda konuk etti.

Aileleriyle birinci defa kente gelen Çeltik kardeşler ile Yaşar Eryürek, TTK Genel Müdürlüğü ile Armutçuk Kurum Müdürlüğünü ziyaret edip “Avrupa Sanayi Mirası Rotası” üyesi olan, Türkiye’nin birinci ve tek Maden Müzesi’ni gezdi.

TTK tecrübe ocağında madencilerin çalışma koşullarını, ocağın işleyişi ve çalışma sürecini yakından gören aileler, kentin birçok noktasını gezdi. Fındık bahçelerinde dolaşan aileler, madenci Cem Kılıç’ın Karadeniz çalgısı tulum performansını da dinleme imkanı buldu.

Acıdan doğan kardeşliğin bir ömür sürmesini isteyen Yalçın, depremzedeleri ailelerinden biri üzere görüyor.

“Allah ömür verdiği sürece bağımızı koparmayacağız”

Yalçın, 22 hayata umut olduklarını lisana getirerek, “Depremzede ailelerle öz ağabey-kardeş üzere olduk. Eşim ve çocuklarımla Ramazan Bayramı’nda Hatay’a ziyaretlerine gittim. Bir gece kalıp gelecektim lakin o denli misafirperver, o denli sıcakkanlı beşerler ki bizi göndermediler, 8 gece kaldım. Daha sonraları yine ailemle gittim.” dedi.

Kendisinin kız evladının olmadığını lakin enkazdan kurtardığı Ayşe Ezgi ve Ayşe Buğlem’i kendi kızları üzere gördüğünü belirten Yalçın, “Allah ömür verdiği sürece bağımızı koparmayacağız. Onlarca kilometrelerce yol katedip Zonguldak’a yanımıza geldiler. Ağırlamaktan gurur ve memnunluk duyuyorum.” diye konuştu.

Madencilerin kendi canlarını bir an olsun tereddüt etmeden çalışmalar yürüttüğünü lisana getiren Yalçın, şöyle devam etti:

“Yer altı bizim ömür ideolojimiz. Göçükler, kapalı alanlar bizim işimiz. Rabbim ülkemize, devletimize bir daha bu türlü acılar yaşatmasın. Bizlere de muhtaçlık olmasın. Bizlere yalnızca bir ortaya gelmeyi nasip etsin. Keşke bu türlü acılar yaşamasaydık. Onlarla bir bağ kurduk ve bu bağ benim için sonsuza dek devam edecek. Şükür ki sıcakkanlı, misafirperver, candan bu türlü kardeşlerim oldu.”

Mehmet Çeltik de hislerini tanım etmekte zorluk çektiğini kaydederek, “Aile bağı kurduk. Ailemizden biri oldular, birbirimizden farkımız yok. Ağabey kardeş üzereyiz. Burada bizi çok düzgün karşıladılar. Daha sık sık geleceğiz inşallah.” diye konuştu.

Madencilerin kendileri için başka bir yeri olduğunu söz eden Çeltik, “Madencilerin işleri çok sıkıntı. Herkesin yapabileceği bir iş değil. Sarsıntı bölgesinde çalışıp emeği geçen herkesten Allah razı olsun.” dedi.

“Kendi canımız ne ise madencilerimizi de o biçimde görüyoruz”

Enkazda konutunun bir kısmı yıkılan Emre Çeltik ise arama çalışmaları sırasında ağabeyinden umudu kestiklerinden ve ikinci gün çok yorulduğundan bahsederek, “Rastgele bir yere oturup dirseğimi dayadığımda çok küçük bir boşluk geldi. Bir umuttur diye oradan sesimi yükselttim. ‘Sesimi duyan var mı?’ diye. Oradan bağırılınca direkt ağabeyimin, ‘Buradayım.’ diye sesini aldım. Sonra madencilere haber verdik. Sağ olsunlar çabucak gelip yetiştiler.” tabirlerini kullandı.

Uzun bir uğraş sonucu ağabeyinin ve yeğeninin kurtulduğuna değinen Çeltik, şunları kaydetti:

“Kendi canımız ne ise madencilerimizi de o halde görüyoruz. Onları orada görmek Allah’ın hikmeti. Oturup yalnızca onların gözlerinin içine baktık. Onlardan umut bekledik. Kimi şeyler anlatılmıyor. Madenciler sayesinde ayakta durduk. Zelzeleden bu vakte kadar katiyetle ayrılmadık. Daima telefonla görüşüyoruz, birbirimize gidip geliyoruz. Öz ağabeyim benim için ne ise madenciler de odur. Onlar çok hoş beşerler.”

About The Author

admin

See author's posts